Column: Wat je ziet is wat je krijgt!

Jeffrey: ‘Ik vind mijn werk ontzettend leuk!’

Een vrolijke jongeman met een lach van oor tot oor stelt zichzelf voor: Jeffrey Hazelhoff (18 jaar). Hij heeft zich ontwikkeld van leerling naar een volwaardige werknemer op de montageafdeling bij Empatec in Franeker. Trynke Visser (60 jaar) was tot voor kort zijn stagecoördinator. Ze werkt bij It Twaluk in Leeuwarden, een school voor Speciaal Onderwijs. Ze is enorm trots op Jeffrey.

Draai gevonden

Op zijn zeventiende komt Jeffrey, via zijn stagecoördinator Trynke, binnen bij Empatec. Hij doorloopt een ontwikkeltraject en neemt een ‘kijkje in de keuken’ van de verschillende Empatec vakbedrijven. Zo kan hij ontdekken wat voor soort werk goed bij hem past. Jeffrey: ‘Door mijn traject ben ik erachter gekomen dat mijn talent ligt bij de montageafdeling van Empatec. Ik vind mijn werk ontzettend leuk en ben hier heel trots op!’ Stagecoördinator Trynke: ‘Jeffrey heeft zijn draai helemaal gevonden. Elke dag gaat hij met een grote glimlach naar zijn werk. Ik heb hem het afgelopen schooljaar volwassen zien worden. Echt fantastisch, dáár doen we het voor!’

Oprecht

Trynke: ‘Ik heb altijd al een klik gehad met mensen die een specifieke ontwikkelingsvraag hebben. Ze zijn oprecht, eerlijk, open en betrouwbaar. Wat je ziet is wat je krijgt! Mijn keuze om voor It Twaluk te gaan werken was dan ook snel gemaakt. Ik heb hier stage gelopen en ben nooit meer weggegaan. Toen ik begon was het onderwijs totaal anders dan nu. De jongeren mogen nu veel meer participeren en worden niet meer zo afgeschermd van de maatschappij. Ik zeg altijd tegen mijn leerlingen: er is voor iedereen plek op de wereld! Ook jij kunt iets moois doen. Op It Twaluk worden leerlingen klaargestoomd voor het ‘echte’ werkende leven. Waaronder bij Empatec. Als stagecoördinator begeleid ik jongeren letterlijk van school naar werk. Dit geldt ook voor Jeffrey!’

Wachtlijst

Op zijn 17e krijgt Jeffrey een indicatie Beschut Werk (BW) toegewezen. Deze is nodig om bij Empatec te kunnen werken. Elke gemeente heeft per jaar een aantal werkplekken beschikbaar, dit aantal wordt door de Overheid bepaalt. Omdat er meer mensen met een indicatie zijn dan werkplekken, is er een wachtlijst ontstaan. Trynke: ‘Hier staat Jeffrey op, samen met nog een aantal jongeren. Het gevolg is dat hij nog geen salaris ontvangt. Hij heeft toch een inkomen nodig en daarom krijgt hij nu een bijstandsuitkering. Maar we laten hem niet thuis zitten!’ Het is Trynke haar wens om samen met de Speciaal Onderwijs scholen in Friesland en Empatec de handen ineen te slaan. Om vervolgens een oplossing te zoeken, zodat jongeren zoals Jeffrey meteen een passend inkomen ontvangen zodra ze aan het werk gaan. Want hoe fijn is het als de jongeren na het afronden van hun opleiding een beschutte baan krijgen mét een bijbehorend salaris.

Jeffrey heeft dankzij zijn doorzettingsvermogen en inzet zijn draai helemaal gevonden. Hij is blij met zijn baan en kan zich geen fijnere werkplek wensen!

Publicaties: dit verhaal is ook te lezen in de Franeker Courant, Groot Sneek, Groot de Fryske Marren en Groot Bolsward.