Column: Van LOM-onderwijs naar leidinggevende bij Empatec

Geplaatst op 16 september 2020

Lege en volle stellingen wasgoed staan te wachten. Slalommend kun je er goed tussen door. Er zit systeem in. Een vrolijke medewerker vertelt dat het ontsmettingsmiddel heel lekker ruikt: naar kauwgomballen. Henk staat al klaar. Henk Zwart, 62 jaar en sinds een aantal jaren woonachtig in Bolsward, met zijn vrouw. Samen hebben ze een dochter die fysiotherapeute is. Henk werkt al 32 jaar bij Empatec. Hij is leidinggevende bij Empatec Verpakken. Met zijn typerende schommelende loopje zoekt hij een plekje voor het interview. Er is heel wat gebeurd in zijn leven. Een zware jeugd. En zijn leven hangt meer dan één keer aan een zijden draadje.

Jeugdtrauma

Netjes op 1,5 meter vertelt Henk zijn levensverhaal. Een beetje spannend vindt hij het wel. Maar al gauw vertelt hij honderduit. Henk kan niet goed leren. Althans, dat wordt gedacht. Hij blijkt zwaar dyslectisch te zijn. Na twee jaar op de basisschool gaat hij naar een school voor leer- en opvoedingsmoeilijkheden (LOM-onderwijs). Zijn vader en zus laten hem vaak weten dat hij niet slim genoeg is. Hij wordt niet geaccepteerd zoals hij is. Met als gevolg dat hij zichzelf altijd wil bewijzen, met alles wat hij doet. Om de goedkeuring van zijn vader te krijgen. En dat tekent hem voor het leven.

Hard werken

Op het LOM beleeft hij een gouden periode. Daar kijken ze naar zijn mogelijkheden en hij voelt zich er helemaal thuis. Hij leert op jonge leeftijd lassen en met zijn handen werken. Vanuit daar werkt Henk jaren bij een bakkerij en in een fabriek. Maar zijn lichaam laat hem in de steek. En hij wordt zo goed als afgekeurd. Maar dat accepteert hij niet en hij fietst bij de voorloper van Empatec langs voor werk. Dat wordt een succes! Op de productieafdeling wordt hij gelijk voorman en voelt zich thuis. Empatec voelt als een familie. Maar zijn lichaam speelt hem wederom parten. Op een haar na overleeft hij een maagperforatie. Empatec geeft hem alle tijd die hij nodig heeft om er weer boven op te komen.

Trots

Al een paar jaar nu werkt Henk samen met zijn collega bij Rentex op locatie in Bolsward. Alles hebben ze samen opgebouwd. Een grote klus. Om trots op te zijn. Henks leven is niet altijd positief geweest. Maar juist daarom is hij trots op wat hij bereikt heeft. En wat hij zijn gezin heeft kunnen bieden. Zijn lichaam wordt minder en hij voelt dat hij ouder wordt. Maar hij geniet van het leven en zijn laatste jaren bij Empatec. Hij is dankbaar. Voor de waardering van Empatec. En de ontwikkeling die hij heeft doorgemaakt. “De juiste begeleiding heeft mij echt laten groeien. Dat vergeet ik nooit weer,” sluit Henk af.

En dát is waar Empatec het voor doet. Kijken naar wat mensen kunnen en hen juist dáar inzetten waar ze goed tot hun recht komen.

Publicaties: dit verhaal is ook te lezen in de Franeker Courant, Groot Sneek, Groot de Fryske Marren en Groot Bolsward.