Column: Het leven biedt veel mogelijkheden!

Geplaatst op 28 april 2021

Jiskje: “Bij Empatec ben ik helemaal tot bloei gekomen!”

Jiskje Koornstra – Westra (47 jaar) werkt al bijna 20 jaar bij Empatec. Ze is administratief medewerkster op de afdeling Personeelsbeheer. Sinds half april is ze gedetacheerd bij Lankhorst in Sneek. Ze heeft het syndroom van Turner. Dit is een aangeboren aandoening die alleen meisjes hebben. Ondanks het syndroom kijkt Jiskje vooral naar de dingen die ze wél kan in het leven.

Optimistisch

Jiskje praat er vrolijk op los: “Op mijn zeventiende werd het syndroom van Turner bij mij vastgesteld. Dit was wel even schrikken. Bij vrouwen met Turner ontbreekt één van de X-chromosomen. Of heeft één van deze twee een andere vorm. Vrouwen met het syndroom zijn bijna altijd kort van stuk. Al valt dat bij mij gelukkig mee. Ik heb vaak hoofdpijn. En niet al mijn organen zijn goed ontwikkeld. Waaronder mijn eierstokken. Hierdoor heb ik helaas de keuze moeten maken om geen kinderen te krijgen. Samen met mijn man hebben we wel geprobeerd om een kindje te adopteren, maar dit is helaas niet gelukt. Hier hebben we veel verdriet van gehad. Gelukkig heb ik intussen zestien neefjes en nichtjes waar ik mijn geluk uit haal!”

Thuis voelen

Het syndroom is niet per se de reden waarom Jiskje bij Empatec werkt. Jiskje: “Al van jongs af aan heb ik last van faalangst. Zodra ik onder druk sta, blokkeer ik volledig. Hierdoor is het mij niet gelukt om een Hbo-studie te volgen. Ik heb wel de opleiding Mdgo (tegenwoordig Mbo) Facilitaire Dienstverlening afgerond. Een groot voordeel is dat veel vrouwen met Turner heel goed blijken te zijn in analyseren. Deze eigenschap komt goed van pas binnen mijn functie als administratief medewerkster bij Empatec. De faalangst, in combinatie met het syndroom, heeft ervoor gezorgd dat ik een indicatie heb gekregen voor een Sociale Werkvoorziening. Hiermee kon ik gelukkig meteen aan de slag bij Empatec. Hier krijg ik de juiste begeleiding. Ik ben heel blij met mijn collega’s. Bij Empatec ben ik helemaal tot bloei gekomen!”

Mogelijkheden

Een bijkomstigheid van het syndroom zijn hormoonschommelingen. Hierdoor wordt Jiskje zo’n één keer per maand heel ziek. Jiskje: “Ik moet dan een paar dagen op bed liggen om uit te zieken. Het voelt als een soort migraine. Gelukkig is er bij Empatec veel begrip voor mijn situatie. Ondanks alles blijf ik positief. Ik heb een lieve man, twee Friese Stabij honden en leuke vrienden. Naast mijn werk haal ik ook hier mijn energie uit. Maar ook uit andere vrouwen met Turner. Het is fijn om ervaringen uit te wisselen. We hebben het wel eens over het syndroom, maar meestal gaat het gewoon over andere dingen. Want er is zoveel moois uit elke dag te halen. Het leven biedt ontzettend veel mogelijkheden!”

Ondanks Jiskje haar syndroom blijft ze altijd positief. Empatec biedt haar een prettige en stabiele werkomgeving waar ze goed functioneert in zichzelf kan zijn.

Publicaties: dit verhaal is ook te lezen in de Franeker Courant, Groot Sneek, Groot de Fryske Marren en Groot Bolsward.